Door onze advocaat arbeidsrecht Dennis Coppens –
Vandaag bespreek ik een ontslagzaak die enige tijd geleden bij de rechtbank Noord-Holland, locatie Haarlem heeft gediend. Het gaat in deze zaak om een medewerker die zich nogal vaak ziek heeft gemeld en vaak zonder bericht niet op zijn werk verschijnt.
Herhaaldelijke werkweigering
In het vonnis is te lezen dat al in februari 2014 de man een aantal dagen zonder afmelding niet op zijn werk is verschenen. De werkgever heeft daarover een brief gezonden en de dagen dat de medewerker niet aanwezig was in minder gebracht op zijn salaris.
In 2017 blijft de man wederom een week weg van zijn werk zonder zich ziek te melden of op andere wijze aan te geven waar hij is. Half januari 2018 blijft hij wederom twee dagen weg van zijn werk zonder de werkgever daarover te informeren.
Daarna is er nog een gesprek geweest waarin de werkgever de werknemer nogmaals wees op het feit dat als hij ziek is dat hij dat dan echt moet melden aan de leidinggevenden. De werkgever stelt
“Bij ziekmelding of iets ander neem altijd contact op met kantoor zoals het de afgelopen paar keren is gegaan gaat echt niet en daar gaan echt consequenties op volgen.”
De medewerker is dus gewaarschuwd.
Medewerker komt niet opdagen
Toch heeft de waarschuwing onvoldoende effect. Op 16 april verschijnt de medewerker niet op zijn werk en ook op 17 april tot en met 24 april blijft hij weg. Ook op 7 mei komt hij niet opdagen. Op 8 mei 2018 schrijf de werkgever aan de medewerker dat hij de dag erop weer moet komen werken omdat anders de arbeidsovereenkomst wordt ontbonden.
Ook in de dagen erna geeft de medewerker geen reactie. Op 16 mei 2018 geeft de werkgever een laatste kan om weer aan het werk te gaan en dat anders ontslag op staande voet zal volgen vanwege werkweigering.
Psychische gesteldheid / depressie van werknemer
De werknemer komt weer niet opdagen en wordt op staande voet ontslagen. Daarop verzoekt de werknemer de rechtbank om het ontslag op staande voet te vernietigen.
Daartoe voert de werknemer aan dat hij al tijden een zware depressie heeft en daarom soms dagen voor zich uit kijkt in zijn woning. Dat hij geen gehoor heeft gegeven aan de oproepen van de werkgever is de oorzaak van deze depressie waar ook de werkgever van op de hoogte was of geweest moet zijn. Daarom had de werkgever een minder vergaande maatregel moeten nemen dan het ontslag op staande voet.
Rechtbank vernietigt ontslag op staande voet
De rechtbank vindt dat de werkgever wist of had moeten weten dat de werknemer psychische problemen had. Hij heeft de werkgever immers een keer een whatsapp bericht gezonden waarin stond: “Morgen ik ga na psycholoog twee keer”.
Doordat de werkgever wist of had moeten weten dat het psychisch gezien niet goed ging met de werknemer maakt dat dat het ontslag op staande voet in die omstandigheden niet gerechtvaardigd was. Dat de werkgever het handelen van werknemer als werkweigering heeft opgevat is naar het oordeel van de rechtbank dan ook onterecht.
Het laat wederom zien dat een ontslag op staande voet een goede afweging vereist en ook een gedegen onderzoek naar de feiten en omstandigheden. In dit geval wordt de werkgever veroordeeld tot het na betalen van het loon en doorbetaling van het loon tot en met het einde van de arbeidsovereenkomst.
